کـاش … عشـــق را از پلـک های خود می آموختیم …….
پلـک هایی کہ تا وقتی خون ….در رگ هایشان جاری است …
هردم برهم بوسه می زنند …
پلـک هایی که از سحر تا پاسی از شب …
برای در آغوش کشیدن هم …
لحظہ شماری می کنند …
پلـک هایی که حتی …
حتی برای دقیقه ای کوتاه هم نمی توانند …
دوری از یکدیگر را تاب بیاورند …
پلـک هایی کــه….در لحظه ی مرگ هم در آغوش یکدیگر جان می دهند …
عشق را باید از آن ها آموخت......از پلک هــا.....

نظرات شما عزیزان:
|